علف زار
لغتنامه دهخدا
علف زار. [ ع َ ل َ ] (اِ مرکب ) چراگاه . مرغزار. زمینی که علف بسیار دارد. (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
کجا بد علفزار و آب روان
فرودآمد آن جایگه پهلوان .
ندیدستی که گاوی در علفزار
بیالاید همه گاوان ده را.
کجا بد علفزار و آب روان
فرودآمد آن جایگه پهلوان .
فردوسی .
ندیدستی که گاوی در علفزار
بیالاید همه گاوان ده را.
سعدی (گلستان ).