ترجمه مقاله

علمدارده

لغت‌نامه دهخدا

علمدارده . [ ع َل َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی از دهستان بیشه ٔ بخش مرکزی شهرستان بابل واقع در 3 هزارگزی جنوب خاوری بابل و یکهزار گزی خاور راه شوسه ٔ بابل به گنج افروز. ناحیه ایست دشت و دارای آب و هوای معتدل و مرطوب و مالاریایی . دارای 655 تن سکنه . آب آن از رود سریجه که از شعب بابل است تأمین میشود. محصول آن برنج و پنبه و صیفی و مختصری کنف و غلات است . اهالی به زراعت اشتغال دارند. راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
ترجمه مقاله