ترجمه مقاله

علمدار

لغت‌نامه دهخدا

علمدار. [ ع َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سامن شهرستان ملایر واقع در 15 هزارگزی خاور راه شوسه ٔ ملایر به بروجرد. ناحیه ایست کوهستانی دارای آب و هوای معتدل و مالاریایی . سکنه ٔ آن 1200 تن است . آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و صیفی و لبنیات است . شغل اهالی زراعت و گله داری است . راه آن مالرو است . این ده به علمدار بالا و علمدار پائین قسمت میشود، که فاصله ٔ آنها 3 هزار گز است . و سکنه ٔ علمدار بالا 665 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
ترجمه مقاله