علم الدین برزانی

علم الدین برزانی . [ ع َ ل َ مُدْ دی ن ِ ب َ ] (اِخ ) ابوالقاسم بن محمدبن یوسف ، مشهور به حافظ کبیر. او را کتابی است مفصل در علم حدیث در بیست مجلد. وی در سال 739 هَ . ق . وفات کرد. (از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 265). مؤلف کشف الظنون بنام «علم الدین حافظ برزالی » آورده که ذیلی بر ذیل ابن الجزری بر مرآةالزمان فی تاریخ الاعیان نگاشته است .