علوی کاشانی

علوی کاشانی . [ ع َ ل َ ی ِ ] (اِخ ) میر محمدطاهر. از شعرای ایران در عهد شاه سلیمان صفوی است . وی ابتدا در اصفهان میزیست و سپس به کشمیر رفت و در سال 1136 هَ .ق . در آنجا درگذشت . منظومه ای بنام «حداد و حلاج »، و نیز دیوانی مرتب دارد. و ظاهراً «علوی » تخلص اوست . (از ریحانة الادب ج 3 ص 122 از قاموس الاعلام ج 4 ص 3175).