علک خای

علک خای . [ ع ِ ] (نف مرکب ) آنکه علک خاید. || ژاژخا و هرزه لا. || ماده خر دندان بهم ساینده در دیدن خر نر :
ز خرسپوزی من علک خای گردد خر
نه کَه ْ خورد نه سبوس و نه جو نه آب و گیا.

سوزنی .