علیه
لغت‌نامه دهخدا
علیه . [ ع َ ل َی ْه ْ ] (ع حرف جر + ضمیر) بر او. بر وی . || ضرر. نقصان . زیان . (ناظم الاطباء). به زیان .
- بر علیه ؛ در تداول فارسی معاصر، مقابل بر له ، به جای به زیان و به سود است . و اینکه برخی آن را غلط شمارند (البته در تداول فارسی ) بر اساسی نیست زیرا در فارسی به همین صورت متداول شده است . اما در نثر فصیح ، علیه و بر علیه هیچیک رابه کار نمیبرند. و فصیح تر آن است که به جای علیه «بر» و به جای له «به » بکار برده شود.
- له و علیه کسی گفتن ؛ به سود کسی و به زیان دیگری سخن گفتن . به سود و به زیان کسی سخن گفتن .
- مأسوف علیه ؛ ترکیبی است که به جای «مرحوم » برای غیرمسلمانان به کار برند، به معنی تأسف خورده بر وی .
- مُدَّعی ̍علیه ؛ کسی که بر وی ادعا کنند در اصطلاح دادگستری (عدلیه ). خوانده ، در برابر مُدَّعی (خواهان ).
- بر علیه ؛ در تداول فارسی معاصر، مقابل بر له ، به جای به زیان و به سود است . و اینکه برخی آن را غلط شمارند (البته در تداول فارسی ) بر اساسی نیست زیرا در فارسی به همین صورت متداول شده است . اما در نثر فصیح ، علیه و بر علیه هیچیک رابه کار نمیبرند. و فصیح تر آن است که به جای علیه «بر» و به جای له «به » بکار برده شود.
- له و علیه کسی گفتن ؛ به سود کسی و به زیان دیگری سخن گفتن . به سود و به زیان کسی سخن گفتن .
- مأسوف علیه ؛ ترکیبی است که به جای «مرحوم » برای غیرمسلمانان به کار برند، به معنی تأسف خورده بر وی .
- مُدَّعی ̍علیه ؛ کسی که بر وی ادعا کنند در اصطلاح دادگستری (عدلیه ). خوانده ، در برابر مُدَّعی (خواهان ).
