علی شهیفنیلغتنامه دهخداعلی شهیفنی . [ ع َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) ابن حسین حلی شهیفنی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به شهیفیة یا شفیهیة. وی شاعر بود و او را دیوانی است . (از الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 562 و 742 از مجالس المؤمنین ص 382).
