علی فنجگردی

علی فنجگردی . [ ع َ ی ِ ف ِ ج ِ گ ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد فنجگردی نیشابوری . ملقب به شیخ الافاضل و مکنی به ابوالحسن . وی ادیب و نحوی و شاعر بود. در سال 433 هَ . ق . متولد شد و در رمضان سال 513 هَ . ق . در نیشابور درگذشت . او راست : 1- تاج الاشعار. 2- سلوةالشیعة. (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعة ج 41 ص 45 و فوائدالرضویة ج 1 ص 286). و نیز رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 5 ص 103 شود.