علی فندروجی

علی فندروجی . [ ع َ ی ِ ف ُ دَ ] (اِخ )ابن نصربن محمدبن عبدالصمد فندروجی اسفرایینی . مکنی به ابوالحسن . وی در سال 489 هَ . ق . در نیشابور متولد شد و در سال 528 هَ . ق . وارد بغداد گردید. ادیب و لغوی بود و خطی خوش داشت و شعر نیکو میسرود. سمعانی گوید که وفات او در حدود سال 550 هَ . ق . روی داده است . و نمونه ای از اشعاراو در معجم الادباء آمده است . رجوع به معجم الادباء یاقوت چ قاهره ج 15 ص 98 و چ مارگلیوث ج 5 ص 433 شود.