عمادالدین کاتب

عمادالدین کاتب . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ت ِ ] (اِخ ) محمدبن صفی الدین ابی الفرج محمدبن نفیس الدین ابی الرجاء حامدبن محمدبن عبداﷲبن علی بن محمود اصفهانی ،مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به عمادالدین و کاتب ، و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز. فقیه شافعی مذهب قرن ششم هَ . ق . رجوع به کاتب اصفهانی و مآخذ ذیل که در ریحانة الادب ذکر شده است شود: معجم الادباء ج 19 ص 11. تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 188. قاموس الاعلام ج 5 ص 3204. کشف الظنون . الاعلام زرکلی چ 2 ج 7 ص 253. وفیات الاعیان ج 2 ص 74. الاعلام بتاریخ الاسلام . مرآةالزمان ج 8 ص 504. الطبقات الکبرای سبکی ج 4 ص 97. الوافی صفدی ج 1 ص 133. المختصر ابی الفداء ج 3 ص 100. کتاب الروضتین ج 1 ص 140 و ج 2 ص 244. الدراس نعیمی ج 1 ص 408. المختصر المحتاج الیه ص 122. مفتاح السعاده ٔ طاش کبری ج 1 ص 214. آداب اللغة العربیة ج 3 ص 61. معجم المؤلفین ج 11 ص 204. الجامع المختصر ابن ساعی ج 9 ص 61. البدایه ٔ ابن کثیر ج 13 ص 30. مرآة الجنان یافعی ج 3 ص 492. شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 332. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 92.