عمارت پرست
لغتنامه دهخدا
عمارت پرست . [ ع َ / ع ِ رَ پ َرَ ] (نف مرکب ) مایل و راغب به بنای عمارتهای عالی .(ناظم الاطباء). دوستدار بنا و ساختمان :
اگرچه پس پرده دارد نشست
همه روزه باشد عمارت پرست .
اگرچه پس پرده دارد نشست
همه روزه باشد عمارت پرست .
نظامی .