عمرانیان
لغتنامه دهخدا
عمرانیان . [ ع ِ ] (اِخ ) نام دو خانواده ٔ باستانی است که در ری و سرخس اقامت داشته اند و آنان را «عمرانی » می گفته اند. یکی از افراد این خانواده (علی بن محمد) ممدوح منوچهری شاعر است . رجوع به عمرانی و دیوان منوچهری چ دبیرسیاقی ص 331 شود :
خریدار من تاج عمرانیان است
تو خود خادم تاج عمرانیانی .
خریدار من تاج عمرانیان است
تو خود خادم تاج عمرانیانی .
منوچهری .