عمرو

عمرو. [ ع َم ْرْ ] (اِخ ) ابن معدی کَرِب بن عبداﷲ زبید. از سوارکاران شجاع یمن در زمان جاهلیت بود. وی بسال 9 هَ . ق . هجرت به مدینه آمد و اسلام آورد و به یمن بازگشت . و پس از وفات پیغمبر (ص ) مرتد شد، ولی اندکی بعد دیگر بار به دین اسلام درآمد و به عراق هجرت کرد و در جنگ قادسیه شرکت جست . با روحی عصیانگر بود و سرسختی عهد جاهلیت را داشت . شعر نیکو می سرود و بسال 21 هَ .ق . در نزدیکی ری درگذشت . (از الاعلام زرکلی از الاصابة). ابن الندیم در الفهرست آرد که دیوان عمروبن معدی کرب را ابوسعید سکری و ابوعمرو الشیبانی گرد کرده اند.