عمرو

عمرو. [ ع َم ْرْ ] (اِخ ) ابن کرکره ، مکنی به ابومالک . یکی از فصحای عرب و ربیب ابوالبیداء رباحی بود. وی در بادیه خواندن آموخت و درحضر صنعت وراقی ورزید. در نحو و لغت مذهب بصریان داشت . و کتاب خلق الانسان و کتاب الخیل از اوست . (از الفهرست ابن الندیم ). رجوع به معجم الادباء ج 6 ص 91 شود.