عمر واشی

عمر واشی . [ ع ُ م َ رِ ] (اِخ ) ابن اسحاق واشی ، مکنی به ابوجعفر. از بزرگان لاهور بوده است و نام او در این لغت نامه «جعفربن اسحاق ...» ذکر شده ، اما عوفی آن را «عمربن اسحاق ...» ضبط کرده و اشعاری از او در لباب الالباب نقل کرده است . رجوع به «ابوجعفر واشی » و لباب الالباب عوفی ج 1 صص 284 - 286 شود.