ترجمه مقاله

عمر تیمی

لغت‌نامه دهخدا

عمر تیمی . [ ع ُ م َ رِ ت َ ] (اِخ ) ابن لحاء (غالباً آن را لجاء گویند) بن حدیربن مصاد تیمی . از شعرای عهد امویان بود و او را معارضات و مفاخراتی باجریر بوده است . وی در حدود سال 105 هَ .ق . در اهوازدرگذشت . (از الاعلام زرکلی ). رجوع به مآخذ ذیل شود: تاج العروس ، طبقات فحول الشعراء جمحی ص 362، طبقات الشعراء ابن معتز ص 89 و الخزانه ٔ بغدادی ج 1 ص 360.
ترجمه مقاله