عمر شلوبینی

عمر شلوبینی . [ ع ُ م َ رِ ش َ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ ازدی شلوبینی (شلوبین )، مکنی به ابوعلی . نحوی و لغوی قرن ششم و هفتم هجری . وی بسال 562 هَ .ق . در اشبیلیة تولد یافت و در همین شهر بسال 645 هَ .ق . درگذشت . اوراست : 1- تعلیقی بر کتاب سیبویه . 2- التوطئه ، که خلاصه ای از «القوانین » خود مؤلف است . 3- شرح مقدمه ٔ جزولیة، در نحو. 4- القوانین ، در علم زبان عربی . شلوبینی نسبت است به قلعه ٔ شلوبین یا شلوبینیة در جنوب اندلس . (از الاعلام زرکلی از وفیات الاعیان ج 1 ص 382، و روض المناظر ابن شحنة).