عنوة

عنوة. [ ع َن ْ وَ ] (ع اِمص ) برآورش . اسم مصدر است .(منتهی الارب ) (آنندراج ). اخراج و برآوردگی و برآورش . (ناظم الاطباء). اسم است از «عنا الشی ٔ»، یعنی ظاهرکردن . (از اقرب الموارد). || غلبه و قهر و چیرگی . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گویند: فتحت مکه عنوةً؛ فتح کرده شد مکه بطور قهر و غلبه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || مودت و دوستی ، از اضداد است . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گویند: فتح البلد عنوةً؛ یعنی شهر به اجبار و قهر یا به صلح فتح شد. (از اقرب الموارد).