عوجاء

عوجاء. [ ع َ ] (اِخ ) پشته و تپه ای است در مقابل هر دو کوه طی . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). تپه ای است در مقابل دو کوه طی ٔ، یعنی اَجاء و سَلمی ̍. و آن در اصل نام زنی بود که بر این کوه نهاده شد و داستان آن در معجم البلدان (ماده ٔ أجاء) آمده است . (از معجم البلدان ).