عورتا
لغتنامه دهخدا
عورتا. [ ع َ وَ ] (اِخ ) شهرکی است در نواحی نابلس ، و در آنجاست قبر عُزَیر نبی (ع )، و آن در مغاره ای واقع است . و نیز قبر یوشعبن نون (ع ) و مفضل ، ابن عم هارون در آنجا قرار دارد. و گویند هفتاد پیغمبر در آنجا موجودند. (از معجم البلدان ). و رجوع به منتهی الارب شود.
