عوزلغتنامه دهخداعوز. [ ع َ ] (ع مص ) احتیاج یافتن چیزی را و نیافتن آن . (از المنجد). مصدر است . (از اقرب الموارد). || (اِ)دانه ٔ انگور. یک دانه ٔ آن «عوزة». (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
