عوساء

عوساء. [ ع َ ] (ع ص ) مؤنث أعوس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). زنی که در وقت خنده کنج دهن وی درآید. (ناظم الاطباء).دارنده ٔ عَوَس . (از اقرب الموارد). ج ، عوس . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به اعوس و عَوَس شود.