عوصاء

عوصاء. [ ع َ ] (ع ص ، اِ) کلمه ٔ غریب و دشوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سختی و سخت ودشوار از هر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شدت و سختی . حاجت . (از اقرب الموارد): فلان یرکب العوصاء؛ او دشوارترین کارها را انجام میدهد. (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، عوص . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (ص ) مؤنث أعوص . (المنجد). رجوع به أعوص شود. || سخت و دشوار. (از اقرب الموارد از لسان ).