عکر

عکر. [ ع َ ] (ع مص ) حمله کردن و بازگشتن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).حمله بردن بر کسی . (تاج المصادر بیهقی ). واگردیدن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). عُکور. || میل نمودن به جائی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || باز گشتن به حرب . (از منتهی الارب ). || باز گردانیدن خر خداوند را بسوی اهل و وطن خود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).