عکشلغتنامه دهخداعکش . [ ع َک ِ ] (ع ص ) موی مرغول . (منتهی الارب ). موی مجعد. (از اقرب الموارد). || مرد که از وی نیکوئی نیاید.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || فراهم آورنده ٔ چیزی . (منتهی الارب ). جامع. (اقرب الموارد).
