عیابةلغتنامه دهخداعیابة. [ ع َی ْ یا ب َ ](ع ص ) بمعنی عَیّاب است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عَیّاب شود : اًن هشام بن الکلبی کان یأکل الناس أکلاً و کان علاّمة نسّابة راویة للمثالب عیابة. (جاحظ از یادداشت مرحوم دهخدا).
