عیساء
لغتنامه دهخدا
عیساء.[ ع َ ] (ع ص ) مؤنث أعیس . ماده شتر سپید سرخ موی . (ناظم الاطباء). ج ، عیس . رجوع به عیس [ عی ] شود. || (اِ) ملخ ماده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِخ ) نام زنی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
