عیل

عیل . [ ع َی ْ ی ِ ] (ع اِ) زن و فرزند مرد و هرکه در نفقه و مؤونت او باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). اهل بیت مرد که عهده دار آنها باشد و مؤونت آنان را بدهد، از قبیل زن و فرزندان و اتباع . (از اقرب الموارد). مذکر و مؤنث در آن یکسان است . ج ، عیال ، عَیایل ، عالة (اقرب الموارد) (منتهی الارب )، أعیِلة، أعوِلة. (ناظم الاطباء). || (ص ) جستجوکننده و خواهنده ، از گرگ و شیر و پلنگ . ج ، عَیاییل بر غیرقیاس . (از اقرب الموارد از لسان ).