عینانی
لغتنامه دهخدا
عینانی . [ ع َ ] (ص نسبی ) این کلمه بصورت جمع(عینانیان ) در بیت ذیل از فردوسی در برخی از نسخ شاهنامه آمده است که ظاهراً ساکنان عینان منظور است . و در برخی نسخ دیگر «غسانیان » ضبط شده است :
ز عینانیان طائر شیردل
که دادی فلک را به شمشیر دل .
رجوع به عینان شود.
ز عینانیان طائر شیردل
که دادی فلک را به شمشیر دل .
رجوع به عینان شود.