عیهال
لغتنامه دهخدا
عیهال . [ ع َ] (ع ص ) شتر ماده ٔ تیزرو. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). عَیهَل . عَیهول . رجوع به عیهل و عیهول شود. || ناقه ٔ برگزیده ٔ استواراندام . (منتهی الارب ). ناقه ٔ نجیب و شدید. (از اقرب الموارد). عیهل . عیهول . رجوع به عیهل و عیهول شود.
