عیهمانلغتنامه دهخداعیهمان . [ ع َ هََ ] (ع ص ) آنکه به اول شب راه نرود و در راه خسبد، یا عام است در هر دو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
