غاغاله
لغت‌نامه دهخدا
غاغاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) پوست آش نشده و خشکیده .
- مثل غاغاله خشکه ؛ سخت نزار و لاغر و کم حجم و بی رطوبت . که هیچ گوشت براستخوان ندارد یا سخت نزار که تنها استخوان برجای است . که جویده نمیشود. که جویدن آن سخت است .
- مثل غاغاله خشکه ؛ سخت نزار و لاغر و کم حجم و بی رطوبت . که هیچ گوشت براستخوان ندارد یا سخت نزار که تنها استخوان برجای است . که جویده نمیشود. که جویدن آن سخت است .
