غالب دده

غالب دده . [ ل ِ دَ دَ ] (اِخ ) شیخ محمد اسعد. یکی از شعرای پرشور متأخران عثمانی و مشایخ طریقت مولوی است و در مولویخانه ٔ غلطه پوست نشین و پدرش مصطفی رشید افندی از کتاب معروف بود. وی بسال 1171 هَ . ق . در استانبول تولد یافت و مدتی به منشی گری دیوان همایون پرداخت و ضمناً بطریقت مذکور انتساب یافت و به قونیه عزیمت کرد، و در آنجا و استانبول در مولویخانه ٔ ینی قپوچله ٔ خود را تکمیل نمود و بتدریج بمشیخت آن فرقه رسید و بسال 1213 درگذشت . دیوانی مرتب و آثار دیگر بیادگار گذاشته است . از اوست :
کیم قادر علاج ایله مگه ٔحکم قدر در
تاریخی ایمش غالب زارک اثر عشق .

(قاموس الاعلام ترکی ).