غبار برانگیختن

غبار برانگیختن . [ غ ُ ب َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) گرد برآوردن در هوا. تاریکی ایجاد کردن :
کجا نوری پدیدآید هم آنجا
ز بدفعلی برانگیزد غباری .

ناصرخسرو.

و رجوع به غبارانگیز شود.