غبار شستن
لغت‌نامه دهخدا
غبار شستن . [ غ ُ ش ُ ت َ ] (مص مرکب ) و غبار فروشستن . گرد بر طرف کردن و زدودن . || مجازاً تیرگی و افسردگی از دل بیرون راندن :
چو دستت دهد مغز دشمن برآر
که فرصت فروشوید از دل غبار.
که میشوید غبار کلفت از دل عندلیبان را
در آن گلشن که گل از خون خود رخسار میشوید.
چو دستت دهد مغز دشمن برآر
که فرصت فروشوید از دل غبار.
سعدی .
که میشوید غبار کلفت از دل عندلیبان را
در آن گلشن که گل از خون خود رخسار میشوید.
صائب .
