غبیرلغتنامه دهخداغبیر. [ غ َ ] (ع اِ) نوعی از خرما.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آبی است مر محارب را. (منتهی الارب ). || (ص ) سست رأی : رجل غبیرالرأی ؛ مردی سست رأی . (مهذب الاسماء).
