غدد بزاقی

غدد بزاقی . [ غ ُ دَ دِب ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سه زوج اند که در طرفین فک اسفل قرار گرفته اند و مایع مترشح خود را به وسیله ٔیک یا چند لوله به دهان میریزند و عبارتند از: 1- غدد بناگوشی (غدد خلف اذن ) که در زیر گوش و عقب شاخه ٔ صعودی فک اسفل قرار دارند و مجرای هر غده موسوم به مجرای استنون است که از کنار قدامی غده به روی گونه کشیده می شود و عضله ٔ شیپوری و مخاط گونه را سوراخ می کند و سوراخ آن محاذی دومین دندان آسیای بزرگ فک فوقانی بازمی شود. ترشح غده ٔ بناگوشی مایع صافی است . 2- غدد تحت فکی که در دو طرف اندکی پائین و عقب تنه ٔ فک تحتانی واقعاند مجرای هر غده ٔ زیر فکی مجرای وارتن نامیده می شود این مجرا در زیر زبان بازمی شود و با عصب زبانی تقاطع می کند. 3- غدد زیر زبانی (غدد تحت لسان ) که هر دو در کف دهان یا زیر زبان واقع شده اند و مجاری متعدد این غده به نام ریونیوس در همان محل بازمی گردند. ترشح غده ٔ فکی و زیر زبانی لزج و چسبنده است . (کالبدشناسی دکتر نیک نفس چ دانشگاه ص 138).