غدود

غدود. [ غ َ / غ ُ ] (از ع ، اِ) مأخوذ از غده ٔ عربی است . آنندراج آرد: غدود بر وزن کبود، چیزی است مانند گوشت که در میان گوشت است اما گوشت نیست و آن را نمیخورند و دورش اندازند و در عربی غده است . (آنندراج ). در گیلان و ترکی آذری غده و غدود گوشت را «وَز» نامند :
وزین همه که بگفتم نصیب روز بزرگ
غدود و زهره و سرگین و خون و بوکان کن .

کسائی .

خدنگ عقده گشائی که بایدم ز غمت
درون سینه گره گشته چون غدود مرا

بونصر نصیرای بدخشانی (از آنندراج ).

|| نوعی سنگ شبیه به غده های گوشت . رجوع به الجماهر بیرونی ص 84 شود.