غدیر قلیاد

غدیر قلیاد. [ غ َ رُ ق َل ْ ] (اِخ ) ابن عبدربه در عقد الفرید غدیر قلیاد را یکی از ایام عرب ذکر کرده گوید: قبایل عرب از قطن بیرون آمدند تا به غدیر قلیاد رسیدند. از ایشان بنی عبس به سوی آب شتافت ولی آنان را از آب بازداشتند چنانکه نزدیک بود خود و چهارپایانشان از تشنگی بمیرند، سپس به آشتی گراییدندو جنگ پایان یافت . رجوع به عقدالفرید ج 6 ص 25 شود.