غراب خوار
لغتنامه دهخدا
غراب خوار. [ غ ُ خوا / خا ] (نف مرکب )آنکه غراب را میخورد. خورنده ٔ زاغ و کلاغ . || مجازاً به معنی زغال خورنده آمده است :
طاوس غراب خوار هر دم
گاورس ز چینه دان برانداخت .
طاوس غراب خوار هر دم
گاورس ز چینه دان برانداخت .
خاقانی .