ترجمه مقاله

غرار

لغت‌نامه دهخدا

غرار. [ غ ِ ] (اِ) جوال . در لهجه ٔ تبریزیان خرار و خرال و خارال گویند و آن را بر نوعی جوال بزرگ که از کنف سازند اطلاق کنند. این کلمه در عربی به صورت غِرارة آمده است :
به هر مادحی مال بخشد جوالی
به هر زائری زر بخشد غراری .

فرخی .


جوالی که از موی بز ببافند :
شهی که در کرمش کس نیامده ست جهان
به کیل در دهد و با غرار زر بخشد.

ابوالمعانی (از فرهنگ شعوری ).


رجوع به غرارة شود.
ترجمه مقاله