غربلة

غربلة. [ غ َ ب َ ل َ ] (ع مص ) بیختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به ماشوی بکردن . (مصادر زوزنی ). به غربال بیختن . غربال کردن . غربال زدن . بوجاری کردن . الک کردن . و منه المثل : من غربل الناس ؛ نخلوه . (اقرب الموارد).
- غربله ٔ شهر ؛ کشف حال مردم آنجا. غربل البلد؛ کشف حال من بها. (اقرب الموارد).
|| پراکندن : غَرْبَلَه ُ؛ فَرَّقَه ُ. (ذیل اقرب الموارد). || بریدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پاره پاره کردن : غربل الشی ٔ؛ قطعه . (اقرب الموارد). || کشتن و سائیدن قوم را. (منتهی الارب ) (آنندراج ): غربل القوم ؛ قتلهم و طحنهم . || رفتن در زمین . غربل الرجل فی الارض ؛ ذهب فیها. (اقرب الموارد). || نوعی جماع . رجوع به مجمع الامثال میدانی چ تهران 1290 ص 334 و غربیله شود.