غرثی
لغتنامه دهخدا
غرثی . [ غ َ ثا ] (ع ص ) گرسنه . تأنیث غرثان . ج ، غِراث . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || غرثی الوشاح ؛ زن باریک میان . (منتهی الارب ). زن باریک اندام و میان . (آنندراج ): امراءة غرثی الوشاح ؛ ای دقیقةالخصر لایملأ وشاحها فکانه غرثان . (اقرب الموارد).
