غرده

غرده . [ غ َ دَ / دِ ] (اِ) ارابه و گردون چوبی . (برهان قاطع) (آنندراج ) . لغتی درعرادة (آلت جنگی خردتر از منجنیق ). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). غرده ، ارابه باشد؛ یعنی گردون چوبی . (جهانگیری ). عرابه . عرابه ٔ چوبین . گردونه :
ز خواب جستی و گفتی زهی مبارک رز
که خمره خمره ازو می کشند بر غرده .

سوزنی (از جهانگیری ).