غرد

غرد. [ غ ِ ] (ع ص ) مرغ بلند و خوش آواز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مرغی که آواز خود را بلند کند و با آن به طرب آورد. (از اقرب الموارد). غَرِد. غِرّید. (منتهی الارب ). غَرد. (اقرب الموارد). || آنکه آواز میخواند (شتربان ). (دزی ج 2 ص 206). || (اِ) نوعی از سماروغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نوعی از کماة (قارچ ). غَراد.غَرادة. غَرد. غَردة. غِردة. غَرَد. (اقرب الموارد). ج ، غِرَدة، غِراد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).