غرقه گشتن

غرقه گشتن .[ غ َ ق َ / ق ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) غرقه شدن . غرق گشتن . در آب فرورفتن . خفه شدن در آب و مردن :
دلش غرقه گشته به آز اندرون
پراندیشه بنشست با رهنمون .

فردوسی .

دل خاقانی از این درد، برون پوست بسوخت
وز درون غرقه ٔ خون گشت و خبر کس را نی .

خاقانی .

خاک من غرقه ٔ خون گشت مگریید دگر
بس کنید از جزع ار اهل جزائید همه .

خاقانی .

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق
غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده .

حافظ.