غرقه گشته

غرقه گشته . [ غ َ ق َ / ق ِ گ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه غرق شود. غرق شده . غرق گشته . رجوع به غرق شود :
مرد غرقه گشته جانی می کند
دست را در هر گیاهی میزند.

مولوی .