غرنبیدهلغتنامه دهخداغرنبیده . [ غ ُ رُم ْدَ / دِ ] (ن مف / نف ) نعت مفعولی از غرنبیدن . بانگ و فریاد کرده . (برهان قاطع). رجوع به غرنبیدن شود.