غروده
لغت‌نامه دهخدا
غروده . [ ؟ دَ ] (اِخ ) ناحیه ای است در آلبانی که میان ناحیه ٔ قلمنتی و پود غوریچه و در حدود قره طاغ واقع است . کوه قاقاریقه در جنوب آن و قله ٔ این کوه و مجرای نهر چیونه در دو طرف آن قرار دارند. سکنه ٔ آن مرکب از مسلمانان و کاتولیکهاست و مردمانی جنگاورند. (از قاموس الاعلام ترکی ).
